„Nie złość się”, „Jak możesz się tak zachowywać?”, „Przestań się denerwować” – komunikaty te często pokazują dziecku, że nie powinno wyrażać złości, że jest ona niechciana i niepotrzebna. Jednak bardzo ważne jest zrozumienie, że to nie jest zła emocja, którą za wszelką cenę należy opanować. Wręcz przeciwnie, jest niezbędna i pełni bardzo ważną rolę w naszym życiu.
Jeśli zabraniamy maluchowi wyrażać własne emocje, to nie znaczy, że ono przestaje je odczuwać, lecz tylko próbuje je ukrywać i stara się ich nie okazywać. Warto więc być wsparciem dla swojego malucha i podpowiedzieć mu, w jaki sposób może sobie poradzić ze swoją złością, nie krzywdząc przy tym innych. Ta emocja jest bardzo potrzebna w naszym życiu. Pozwala nam na stawianie granic innym osobom, sygnalizuje, że nasze bezpieczeństwo może być zagrożone, pokazuje, że pewne nasze potrzeby nie są zaspokojone, a także wyzwala w nas siłę i energię do działania.
–
Zamiast: „Przestań się złościć i denerwować!” – możesz powiedzieć „Widzę, że się złościsz, tak więc”:
- Chcesz zaryczeć jak lew i wykrzyczeć swoją złość? Krzykniesz w tubę, poduszkę, a może niczego nie potrzebujesz? Spróbuj wykrzyczeć swoją złość najgłośniej, jak potrafisz.
- Wytupiesz swoją złość? To co, zamieniamy się w stado groźnych zwierząt i tupiemy, ile sił w nogach?
- Zbudujemy bazę tylko dla Ciebie, gdzie będziesz mógł głęboko pooddychać lub porzucać poduszkami?
- Pouderzasz mocno w tę dużą poduszkę od kanapy? Możesz przy tym głośno krzyczeć.
- Namalujesz swoją złość? Zobaczymy, jaki ma kolor? A może opowiesz mi o swojej złości?
- Zatrzymamy ją w moich ramionach? Chodź, mocno cię przytulę, a ty z całych sił będziesz próbował się uwolnić.
- Porwiesz ten papier na małe kawałeczki? Zrób to z całą siłą! Ciekawe, jak wiele małych karteczek mieści się w tej dużej kartce.
- Wytańczysz swoją złość? Włączamy głośno muzykę i szalejemy?